* * *
Օրեր`զսպած
Ու հառաչող,
Եվ ինքնասպան,
Եվ հարաճող:
Օր` ներարկում`
Մկանային,
Օր` վերարկու,
Ու այնքան հին:
Օր գոհացում
Առ հրեշտակ,
Օրեր հածուն,
Ինքնահեշտանք:
Օր խնդումի,
Օր հանգուցյալ,
Բաղդատումի
Ու կառուցյալ:
Օր անօրեն,
Եվ օրաբավ,
Օր հնօրեն
Ու նորաբան:
Օրեր մթին,
Լուսացող օր,
Մայրամուտի,
լուսացողով:
Օր` առանց ինձ,
Օր` օրերով,
Օր`քնածիս
Օրորելով…
Օրեր`զսպած
Ու հառաչող,
Եվ ինքնասպան,
Եվ հարաճող:
Օր` ներարկում`
Մկանային,
Օր` վերարկու,
Ու այնքան հին:
Օր գոհացում
Առ հրեշտակ,
Օրեր հածուն,
Ինքնահեշտանք:
Օր խնդումի,
Օր հանգուցյալ,
Բաղդատումի
Ու կառուցյալ:
Օր անօրեն,
Եվ օրաբավ,
Օր հնօրեն
Ու նորաբան:
Օրեր մթին,
Լուսացող օր,
Մայրամուտի,
լուսացողով:
Օր` առանց ինձ,
Օր` օրերով,
Օր`քնածիս
Օրորելով…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Աղջի՜կս,
հիմա,
երբ գրկում եմ քեզ
Ու սեղմում
Կրծքի՜ս,
աչքերիս, ունկիս,
Փորձում եմ որսալ
Աստվածխոսության
Ճշմարիտ լուրը,
շշուկներն անբիծ, ոչ թե գեղեցիկ…
Չէ՞ որ դու ես լոկ Աստծուն լսելու
Ականջախեցին…
Աղջի՜կս,
հիմա,
երբ գրկում եմ քեզ
Ու սեղմում
Կրծքի՜ս,
աչքերիս, ունկիս,
Փորձում եմ որսալ
Աստվածխոսության
Ճշմարիտ լուրը,
շշուկներն անբիծ, ոչ թե գեղեցիկ…
Չէ՞ որ դու ես լոկ Աստծուն լսելու
Ականջախեցին…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Գնացքը՝
Բոլոր բաժանվողների
Ծա՜նր, երկաթե
Հոգոցն է երկա՜ր…
Կայարանները շինված են ձյունից,
Արցունքից և կամ…
Մի խոսքով՝ ջրից՝ գալուց-գնալուց,
Լալուց-չլալուց…
Գնացքը՝
բոլոր սիրահարների
Խոստովանության խուսափումն է լուռ,
Եվ ցանկությունն է՝
Հա՜շտ, առանց վեճի,
Վերջին նամակի տողն է նա վերջին…
Վերջին ժպիտն է վերջին հանդիպման, համբույր, հայացքի,
Դրա համար էլ
միշտ ծուռ է լինում ճամփան գնացքի…
Գնացքը՝
Բոլոր բաժանվողների
Ծա՜նր, երկաթե
Հոգոցն է երկա՜ր…
Կայարանները շինված են ձյունից,
Արցունքից և կամ…
Մի խոսքով՝ ջրից՝ գալուց-գնալուց,
Լալուց-չլալուց…
Գնացքը՝
բոլոր սիրահարների
Խոստովանության խուսափումն է լուռ,
Եվ ցանկությունն է՝
Հա՜շտ, առանց վեճի,
Վերջին նամակի տողն է նա վերջին…
Վերջին ժպիտն է վերջին հանդիպման, համբույր, հայացքի,
Դրա համար էլ
միշտ ծուռ է լինում ճամփան գնացքի…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Չտարբերեցիր սերը հեշտանքից,
Լքեցիր այդպես, անսեր, հեշտ, հանգիստ,
Հիմա քեզ ասե՞մ, թե ինչը մնաց,
Թե տակն ի՞նչ մնաց այն ՀՐԵՇ-տակից…
Չտարբերեցիր սերը հեշտանքից,
Լքեցիր այդպես, անսեր, հեշտ, հանգիստ,
Հիմա քեզ ասե՞մ, թե ինչը մնաց,
Թե տակն ի՞նչ մնաց այն ՀՐԵՇ-տակից…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Հավաքել եմ իրերս: Կմեկնեմ շուտով:
Կայարանը ցուրտ է, նստարանը նույնպես:
Համբուրել ես արդեն…հրաժեշտի շուրթով,
Թեև նույն ես եղել, և հիմա էլ նույն ես:
Ես ծխում ու փչում եմ դեմքին ներկայի,
Անցյալի ծխից աչքերումս արցունք է,
Ինձ ինչու՞ մնաց մոխրագույնը` ներկալի
Այս կյանքից…և մնաց այս անձուկը…
Հավաքել եմ իրերս, իսկ եղածը` հեգ սիրտ է,
լոկ մի տոմս ու պատկերդ, ճամպրուկներ պե՞տք են, որ…
Ես քո տանն եմ թողել իմ ամբողջ ռեկվիզիտը,
Դերասան ես, դրանք պետք կգան քեզ մի օր…
Հավաքել եմ իրերս: Կմեկնեմ շուտով:
Կայարանը ցուրտ է, նստարանը նույնպես:
Համբուրել ես արդեն…հրաժեշտի շուրթով,
Թեև նույն ես եղել, և հիմա էլ նույն ես:
Ես ծխում ու փչում եմ դեմքին ներկայի,
Անցյալի ծխից աչքերումս արցունք է,
Ինձ ինչու՞ մնաց մոխրագույնը` ներկալի
Այս կյանքից…և մնաց այս անձուկը…
Հավաքել եմ իրերս, իսկ եղածը` հեգ սիրտ է,
լոկ մի տոմս ու պատկերդ, ճամպրուկներ պե՞տք են, որ…
Ես քո տանն եմ թողել իմ ամբողջ ռեկվիզիտը,
Դերասան ես, դրանք պետք կգան քեզ մի օր…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հայացքներ.
Վախենում եմ կորցնել այն հայացքը, որ համբույրից առաջ է:
Համբույրներ.
Վախենում եմ կորցնել այն համբույրը, որ բառ չէ միայն:
Բառեր.
վախենում եմ կորցնել այն բառը, որ ...անունն է քո...
Վախենում եմ կորցնել այն հայացքը, որ համբույրից առաջ է:
Համբույրներ.
Վախենում եմ կորցնել այն համբույրը, որ բառ չէ միայն:
Բառեր.
վախենում եմ կորցնել այն բառը, որ ...անունն է քո...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
ինձ վերագրիր այն, ինչի հետ պիտի հաշտվես,
Եվ մի գնա,
Թե մնալու ես մշտապես...
ոչինչ մի ասա, որ ամեն ինչ լինի,
-Գալուց առաջ կամ գնալուց զգուշացնու՞մ է, ասա, ձյունը...
ես հազիվ իրար վրա եմ բերել
նախադասությունը,
ես բաժանումն ինձ վրա եմ քաշել հազիվ`
արտասվելով այդ խոնավ վերմակի տակ...
ինձ վերագրիր այն, ինչի հետ պիտի հաշտվես,
Եվ մի գնա,
Թե մնալու ես մշտապես...
ոչինչ մի ասա, որ ամեն ինչ լինի,
-Գալուց առաջ կամ գնալուց զգուշացնու՞մ է, ասա, ձյունը...
ես հազիվ իրար վրա եմ բերել
նախադասությունը,
ես բաժանումն ինձ վրա եմ քաշել հազիվ`
արտասվելով այդ խոնավ վերմակի տակ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Երբ մթան գույներում-գույներից-գույներով
Սքողում ենք մեր մարմինների նկարը,
Եվ մարմիններով մեր
նկարում մթան հրաշքն անսքող,
Միջմարմնյա տարածության մեջ
Ես մութեր եմ տողում, որ տեսանեմ լույսեր,
Եվ դու այլևս բացիկային գեղեցկություն չես միայն,
Այլև,,,իմն ես...
Ինձ կմնաս...չարտասանված տող որպես...
Երբ մթան գույներում-գույներից-գույներով
Սքողում ենք մեր մարմինների նկարը,
Եվ մարմիններով մեր
նկարում մթան հրաշքն անսքող,
Միջմարմնյա տարածության մեջ
Ես մութեր եմ տողում, որ տեսանեմ լույսեր,
Եվ դու այլևս բացիկային գեղեցկություն չես միայն,
Այլև,,,իմն ես...
Ինձ կմնաս...չարտասանված տող որպես...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Անձրևաձյունաջուր է,
Երջանկադժբախտալաց,
Խնդալ-լացելը զուր է,
Անցյալը ներկա է ու լաց…
Մարմնահոգեմաս ցավեր են,
Ադամլիլիթյա խարկում,
Նույնիսկ լռության ձայները
Լսվում են ներքևի հարկում:
Արյունաթանաք նկար է,
Ժպտա, մեռնելուց առաջ,
Առանց ժպտալու անհնար է
Արձակել…մեռնելու հառաչ…
Անձրևաձյունաջուր է,
Երջանկադժբախտալաց,
Խնդալ-լացելը զուր է,
Անցյալը ներկա է ու լաց…
Մարմնահոգեմաս ցավեր են,
Ադամլիլիթյա խարկում,
Նույնիսկ լռության ձայները
Լսվում են ներքևի հարկում:
Արյունաթանաք նկար է,
Ժպտա, մեռնելուց առաջ,
Առանց ժպտալու անհնար է
Արձակել…մեռնելու հառաչ…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Կյանքն ինձ անմարս կերակուրի պես
Փսխում է անընդհատ,
Մահն ինձ ետգինարբուքյա լիմոնի պես
Ճզմում է ու խմում կաթ-կաթ...
Կյանքն ինձ անմարս կերակուրի պես
Փսխում է անընդհատ,
Մահն ինձ ետգինարբուքյա լիմոնի պես
Ճզմում է ու խմում կաթ-կաթ...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Լռություն էր գեհենային. միայն
ջրի ծորակն էր հիշեցնում կյանքի մասին,
Իսկ ջուրը հիշողություն ունի մի այլ,
Նա հիշելու է մեզ, բաժանումն էլ անսիրտ:
Եվ բառերը հեռու, կիրակնօրյա ու ծույլ
Լվացվում էին տոներից առաջ-
Դասալիք եմ վաղուց, պատռել եմ հազար ծանուցում,
Մահ, որ ուղարկում ես…կնոջ դեմքով սառած…
Այն, ինչ ցավոտ է միշտ, կրկնվում է հաճախ,
Եվ ուրեմն մի օր դու հետ կգաս, Իմ սեր,
Որպես լքյալ ապաշնորհ ու սիրելու հանճար,
Որպես ճակատագիր մոխրագույն, չէ, սև....
Լռություն էր գեհենային. միայն
ջրի ծորակն էր հիշեցնում կյանքի մասին,
Իսկ ջուրը հիշողություն ունի մի այլ,
Նա հիշելու է մեզ, բաժանումն էլ անսիրտ:
Եվ բառերը հեռու, կիրակնօրյա ու ծույլ
Լվացվում էին տոներից առաջ-
Դասալիք եմ վաղուց, պատռել եմ հազար ծանուցում,
Մահ, որ ուղարկում ես…կնոջ դեմքով սառած…
Այն, ինչ ցավոտ է միշտ, կրկնվում է հաճախ,
Եվ ուրեմն մի օր դու հետ կգաս, Իմ սեր,
Որպես լքյալ ապաշնորհ ու սիրելու հանճար,
Որպես ճակատագիր մոխրագույն, չէ, սև....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Քո կոկորդում կուլ չգնաց մերժումն անսիրտ,
Որպես դեղահաբ, որ տալիս են զոռով,
Բաժանումն էլ, սակայն, պիտ ընդունես սիրով,
Բաժանումը բառի բաժանում է քանզի...
Քո կոկորդում կուլ չգնաց մերժումն անսիրտ,
Որպես դեղահաբ, որ տալիս են զոռով,
Բաժանումն էլ, սակայն, պիտ ընդունես սիրով,
Բաժանումը բառի բաժանում է քանզի...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Իմ հոգու տված, իմ սիրո ցավին
Դու հաշվեհարդար չտեսնես հոգով,
Մարմինս որպես տեղաշոր ծալիր,
Ու պատշգամբից ցած նետիր, օ, գոհ...
Գնալուց առաջ ոչինչ մի ասա,
Եվ մի հարցրու, պատասխան չունեմ,
Երևա որպես սիրառատ գազան,
Արձակիր սիրո, ճանկի հնչյուններ:
Թեթև տար հոգիս ու մարմինն իմ թաց`
շամիրամական համբույրից պագշոտ,
Այ, գրողուցավ, այ, այ, առեղծված,
Այ մարմնավրձին` հոգեգուաշով...
Իմ հոգու տված, իմ սիրո ցավին
Դու հաշվեհարդար չտեսնես հոգով,
Մարմինս որպես տեղաշոր ծալիր,
Ու պատշգամբից ցած նետիր, օ, գոհ...
Գնալուց առաջ ոչինչ մի ասա,
Եվ մի հարցրու, պատասխան չունեմ,
Երևա որպես սիրառատ գազան,
Արձակիր սիրո, ճանկի հնչյուններ:
Թեթև տար հոգիս ու մարմինն իմ թաց`
շամիրամական համբույրից պագշոտ,
Այ, գրողուցավ, այ, այ, առեղծված,
Այ մարմնավրձին` հոգեգուաշով...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ինձ մնաց մի գունատ առավոտ,
Եվ մնաց անրջանքն այս զորեղ,
Կսիրեմ` անասել, գրավոր,
Կսիրեմ, հավիտյան կսիրեմ:
Ինձ մնաց լռությունն այս ճչան,
Մնացյալը մնաց մնացուկ,
Արդյոք ու՞մ եմ տենչում անվախճան,
Եվ տենչում եմ, արդյոք, քնած ու՞մ:
Ծնունդի ու մահվան արանքում,
Ինձ մնաց ինտերվալ մի, ծիրե,
Կսիրեմ բաժանման մեջ անգամ,
Մեռնելով, ապրելով կսիրեմ,,,
Ինձ մնաց մի գունատ առավոտ,
Եվ մնաց անրջանքն այս զորեղ,
Կսիրեմ` անասել, գրավոր,
Կսիրեմ, հավիտյան կսիրեմ:
Ինձ մնաց լռությունն այս ճչան,
Մնացյալը մնաց մնացուկ,
Արդյոք ու՞մ եմ տենչում անվախճան,
Եվ տենչում եմ, արդյոք, քնած ու՞մ:
Ծնունդի ու մահվան արանքում,
Ինձ մնաց ինտերվալ մի, ծիրե,
Կսիրեմ բաժանման մեջ անգամ,
Մեռնելով, ապրելով կսիրեմ,,,
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ետնաբեմում նստած աստիճանի վրա,
Ես ծխում եմ անդեր, բեմալույսից անդին,
Եվ թիկունքս պատին, ու պատի պես սառած,
Չսափրված, խմած, որպես անսուրբ բանդիտ,
Սպասում եմ իմ նոր, մաքրագործված դերին,
Մաքրագրված էջին` աստվածային սիրո,
Քանզի գիտեմ, որ դուք սպասում եք դեռ ինձ,
զի վստահ եք, որ ես հանցագործ չեմ իրոք:
Ետնաբեմում նստած աստիճանի վրա,
Ես ճոճում եմ անտաք իմ ոտքերը երկու,
Կիթառելով ցավի ու կորստի ֆրազ,
Տալով, սակայն, հույսի ու ապրելու երդում...
Ետնաբեմում նստած աստիճանի վրա,
Ես ծխում եմ անդեր, բեմալույսից անդին,
Եվ թիկունքս պատին, ու պատի պես սառած,
Չսափրված, խմած, որպես անսուրբ բանդիտ,
Սպասում եմ իմ նոր, մաքրագործված դերին,
Մաքրագրված էջին` աստվածային սիրո,
Քանզի գիտեմ, որ դուք սպասում եք դեռ ինձ,
զի վստահ եք, որ ես հանցագործ չեմ իրոք:
Ետնաբեմում նստած աստիճանի վրա,
Ես ճոճում եմ անտաք իմ ոտքերը երկու,
Կիթառելով ցավի ու կորստի ֆրազ,
Տալով, սակայն, հույսի ու ապրելու երդում...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Լուսինը խմեմ որպես ցավազրկող
Պառկեմ քնելու, մեռնելու կամ,
Հնազանդ, հաշտված, իմ ձեռքով,
Անխռով, անխռով, ինքնակամ…
Լուսնահաբը փնտրելիս` երկնադարակում
Խառնեմ աստղերը` հանց
Դստերս զարդեր տարագույն,
Սենյակով, գիշերով մեկ փռած…
Լուսինը խմեմ`թոքերս խարկի.
Ծխախոտը չօգնեց, սերն ու օղին նաև,
Ոչ Աստված եղա, ոչ էլ մարդ կարգին,
Գոնե մեռնեմ, մեռնեմ մարդավայել…
Լուսինը խմեմ որպես ցավազրկող
Պառկեմ քնելու, մեռնելու կամ,
Հնազանդ, հաշտված, իմ ձեռքով,
Անխռով, անխռով, ինքնակամ…
Լուսնահաբը փնտրելիս` երկնադարակում
Խառնեմ աստղերը` հանց
Դստերս զարդեր տարագույն,
Սենյակով, գիշերով մեկ փռած…
Լուսինը խմեմ`թոքերս խարկի.
Ծխախոտը չօգնեց, սերն ու օղին նաև,
Ոչ Աստված եղա, ոչ էլ մարդ կարգին,
Գոնե մեռնեմ, մեռնեմ մարդավայել…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ազդեզրկված արև՝ ժամկետանց անալգին.
Տառապում են թոքերն ու կոկորդը հիվանդ,
Ես գրում եմ հիմա այս նամակը անգին-
Կբորբոքի այն լոկ…վառարանդ…միա՜յն…
Ա՜խ, դեղահաբ արև, դառը ու պարտադիր,
Ա՜խ, տառապող սերեր, քաղծկեղածին, հազող,
Ես գրում եմ հիմա նամակն այս խեղճ, պատիր,
Ես գրել եմ երեկ և կգրեմ այսօր:
Դեռ գնում եմ այսպես՝ անքնությամբ, ցաված,
Դեռ բռնել եմ երկար հեռաստանը սրտիդ,
Ես գրում եմ, սակայն, բաժանումն էլ անդարձ,
Եվ գրում եմ Վաղվա սպասումը ստից…
Ազդեզրկված արև՝ ժամկետանց անալգին.
Տառապում են թոքերն ու կոկորդը հիվանդ,
Ես գրում եմ հիմա այս նամակը անգին-
Կբորբոքի այն լոկ…վառարանդ…միա՜յն…
Ա՜խ, դեղահաբ արև, դառը ու պարտադիր,
Ա՜խ, տառապող սերեր, քաղծկեղածին, հազող,
Ես գրում եմ հիմա նամակն այս խեղճ, պատիր,
Ես գրել եմ երեկ և կգրեմ այսօր:
Դեռ գնում եմ այսպես՝ անքնությամբ, ցաված,
Դեռ բռնել եմ երկար հեռաստանը սրտիդ,
Ես գրում եմ, սակայն, բաժանումն էլ անդարձ,
Եվ գրում եմ Վաղվա սպասումը ստից…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Թող սերը դանդաղ քո սիրտը լցվի,
առաջի՜ն, հալչո՜ղ ձյունհալոցքի պես
ինչ լացելու է՝ թող խաղաղ լացվի-
արցունքին անգամ լացել չստիպես:
Թող սերը դանդաղ մեռնի…մարմնում
ու թող էն աշխարհ…դեպի…սիրտ գնա,
Դրա համար է մոմը մարմրում,
Որ չկուրացնի աչքերդ քնա՜ծ:
Թող սերը դանդաղ բնակվի քո մեջ՝
Հանց տանից քշված անառակ որդի,
Դու մի բռնացիր, լսիր մինչև վերջ,
Բաց թող էդ հիվանդ սիրո կոկորդից…
Թող սերը դանդաղ քո սիրտը լցվի,
առաջի՜ն, հալչո՜ղ ձյունհալոցքի պես
ինչ լացելու է՝ թող խաղաղ լացվի-
արցունքին անգամ լացել չստիպես:
Թող սերը դանդաղ մեռնի…մարմնում
ու թող էն աշխարհ…դեպի…սիրտ գնա,
Դրա համար է մոմը մարմրում,
Որ չկուրացնի աչքերդ քնա՜ծ:
Թող սերը դանդաղ բնակվի քո մեջ՝
Հանց տանից քշված անառակ որդի,
Դու մի բռնացիր, լսիր մինչև վերջ,
Բաց թող էդ հիվանդ սիրո կոկորդից…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Հետգրություն
Չսիրող ձեռքը
կարող է հասնել կրծքավանդակին, բայց ոչ…սրտին,
չսիրող սիրտը կարող է հասնել ձեռքին,
բայց ոչ…փշաքաղությանը…
Չսիրող ձեռքը չի կարող գրել այս մասին…
Չսիրող ձեռքը
կարող է հասնել կրծքավանդակին, բայց ոչ…սրտին,
չսիրող սիրտը կարող է հասնել ձեռքին,
բայց ոչ…փշաքաղությանը…
Չսիրող ձեռքը չի կարող գրել այս մասին…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Նազովրեցին չեմ, նույն մորուքն է լոկ,
Սատանա չեմ ես, և …կոտոշ չունեմ,
Ձմեռահալած ծառ եմ՝ երգելով
Կյանքի ու մահվան դատարկ հնչյունը:
Հրեշտակ չեմ ես, բայց սիրում են ինձ,
Հոգիս մարմնից ծանր է առավել,
Ինձ հազար անգամ քշել են բեմից,
Եվ հազար անգամ ինձ ծափահարել:
Դեռ երեխա եմ…ճերմակած ու ծեր,
Եվ գրում եմ ես և ինձ է Գրում
Արարիչ Աստվածն՝ իմ դայակը, ձե՜ր,
Որ չի ապտակում, սիրում է, սիրու՜մ…
Նազովրեցին չեմ, նույն մորուքն է լոկ,
Սատանա չեմ ես, և …կոտոշ չունեմ,
Ձմեռահալած ծառ եմ՝ երգելով
Կյանքի ու մահվան դատարկ հնչյունը:
Հրեշտակ չեմ ես, բայց սիրում են ինձ,
Հոգիս մարմնից ծանր է առավել,
Ինձ հազար անգամ քշել են բեմից,
Եվ հազար անգամ ինձ ծափահարել:
Դեռ երեխա եմ…ճերմակած ու ծեր,
Եվ գրում եմ ես և ինձ է Գրում
Արարիչ Աստվածն՝ իմ դայակը, ձե՜ր,
Որ չի ապտակում, սիրում է, սիրու՜մ…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Սև է, սև է թանաքը,
ընդերքը սև է ու սպասում է,
Ինձ եմ պահում վերջին ցասումս,
Եվ չեմ խլում ձեր ժամանակը:
Գույները թող ձեզ լինեն`
Ժպիտներից մինչև ներքնազգեստ,
Ես ծանր եմ այո, մի քիչ էլ հին եմ,
Ախր, ես սև եմ, սևասքեմ...
Սև է, սև է թանաքը,
ընդերքը սև է ու սպասում է,
Ինձ եմ պահում վերջին ցասումս,
Եվ չեմ խլում ձեր ժամանակը:
Գույները թող ձեզ լինեն`
Ժպիտներից մինչև ներքնազգեստ,
Ես ծանր եմ այո, մի քիչ էլ հին եմ,
Ախր, ես սև եմ, սևասքեմ...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ա՜խ, սիրեցիր իմ անունը,
Լոկ անունս դու սիրեցիր,
Զի ամեն ինչ հիմա նույն է,
Դրախտ չկա ու ցավն է ցի՜ր…
Դու սիրեցիր իմ համբույրը,
Ոչ թե շուրթս՝ քո շուրթերին,
Անցողիկ է հրապույրն էլ,
Թե չի դառնում հույզ խորքերի:
Դու սիրեցիր մարմինն արու,
Եվ ոչ հոգիս ու սիրտս մեծ,
Բայց չի լինում հավերժ գարուն,
Թե մարմինը միայն ծաղկեց…
Դու սիրեցիր իմ սերը լոկ,
Եվ սիրուս մեջ…քեզ…միայն քեզ…
Չհոգնեցի՞ր քեզ դերելով,
Իմ լիր սիրո առանձին կես…
Ա՜խ, սիրեցիր իմ անունը,
Լոկ անունս դու սիրեցիր,
Զի ամեն ինչ հիմա նույն է,
Դրախտ չկա ու ցավն է ցի՜ր…
Դու սիրեցիր իմ համբույրը,
Ոչ թե շուրթս՝ քո շուրթերին,
Անցողիկ է հրապույրն էլ,
Թե չի դառնում հույզ խորքերի:
Դու սիրեցիր մարմինն արու,
Եվ ոչ հոգիս ու սիրտս մեծ,
Բայց չի լինում հավերժ գարուն,
Թե մարմինը միայն ծաղկեց…
Դու սիրեցիր իմ սերը լոկ,
Եվ սիրուս մեջ…քեզ…միայն քեզ…
Չհոգնեցի՞ր քեզ դերելով,
Իմ լիր սիրո առանձին կես…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ինձ հանիր,
հանի՜ր
տուփից փոշոտ,
և կախիր քո շրթնատոնածառից,
սակայն ճյուղից...ամենացածր,
քանզի հին եմ ես ու խարխուլ,
Եվ վայր ընկնելիս՝ կարող եմ փշրվել…
Ես այլևս չեմ զարդարելու քո եղևնին,
Այլ փակելու եմ միայն մերկությունդ անկանաչ…
Ինձ հանիր,
հանի՜ր
տուփից փոշոտ,
և կախիր քո շրթնատոնածառից,
սակայն ճյուղից...ամենացածր,
քանզի հին եմ ես ու խարխուլ,
Եվ վայր ընկնելիս՝ կարող եմ փշրվել…
Ես այլևս չեմ զարդարելու քո եղևնին,
Այլ փակելու եմ միայն մերկությունդ անկանաչ…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Հեքիաթի մեջ ես դեռ.
իսկ հեքիաթը երկար մի տեղ չի մնում,
եթե նրան մենակ ես հավատում…
Հեքիաթի մեջ ես դեռ.
իսկ հեքիաթը երկար մի տեղ չի մնում,
եթե նրան մենակ ես հավատում…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Պատասխան մայաներին՝ հարցի փոխարեն
Աշխարհի վերջը, աշխարհի վերջը,
Չգիտեմ ե՞րբ է ու սի՞ն է վեճը,
Թե զրոյից ես, սկսվելու, Աշխարհ,
Ոչ կյանք է պետք ինձ, ոչ մահն է՝ վեջս…
Աշխարհի վերջը, աշխարհի վերջը,
Չգիտեմ ե՞րբ է ու սի՞ն է վեճը,
Թե զրոյից ես, սկսվելու, Աշխարհ,
Ոչ կյանք է պետք ինձ, ոչ մահն է՝ վեջս…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ես գիտեմ, որ դու ինձ սիրում ես,
Կարևոր չէ՝ հեռվի՜ց, թե կողքիս,
Դրախտից ես սիրում ինձ, սիրու՜նս,
Կսիրես անկողնում…դժոխքի…
Ես գիտեմ, որ դու ինձ ատում ես,
Կարևոր չէ՝ բառե՞րն իմ, մարմի՞նս,
Ա՜խ, գազա՞ն է անկուշտ, այդ դու՞ ես,
Շուրթերիս ու սրտիս ի՞նչ կարմիր է:
Ես գիտեմ՝ ատելու չափ սիրում ես,
Սիրելու պես ատում ես դու խորը,
Իմ կողքին, առանց ինձ…զռում ես,
Մի լացի՜ր, երբ գիտես, որ քոնն եմ…
Ես գիտեմ, որ դու ինձ սիրում ես,
Կարևոր չէ՝ հեռվի՜ց, թե կողքիս,
Դրախտից ես սիրում ինձ, սիրու՜նս,
Կսիրես անկողնում…դժոխքի…
Ես գիտեմ, որ դու ինձ ատում ես,
Կարևոր չէ՝ բառե՞րն իմ, մարմի՞նս,
Ա՜խ, գազա՞ն է անկուշտ, այդ դու՞ ես,
Շուրթերիս ու սրտիս ի՞նչ կարմիր է:
Ես գիտեմ՝ ատելու չափ սիրում ես,
Սիրելու պես ատում ես դու խորը,
Իմ կողքին, առանց ինձ…զռում ես,
Մի լացի՜ր, երբ գիտես, որ քոնն եմ…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Սիրում եմ սերդ,
Կարմիրդ, սևդ,
Աչք ու վարսերդ,
Լռել, ասելդ,
Եվ հակասելդ,
Եվ պակասելդ,
Մարմնիդ բոլոր,
Հոգու մասերդ,
Ինձ համտեսելդ,
Ու,,,անտեսելդ,
Դու ինձ ես սիրում,
Ես քեզ ու սերդ,,,
Սիրում եմ սերդ,
Կարմիրդ, սևդ,
Աչք ու վարսերդ,
Լռել, ասելդ,
Եվ հակասելդ,
Եվ պակասելդ,
Մարմնիդ բոլոր,
Հոգու մասերդ,
Ինձ համտեսելդ,
Ու,,,անտեսելդ,
Դու ինձ ես սիրում,
Ես քեզ ու սերդ,,,
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Իմ մասին անցյալով չխոսես,
Թե նույնիսկ ես Ադամը լինեմ,
Թե ընկած…քո ատամը լինեմ,
Իմ մասին անցյալով չխոսես:
Կմնամ ավազի պես, հոսես
Դու թեկուզ օվկիանի պես հզոր,
Կլինեմ ես քո սերը այսօր,
Եվ վաղը…անցյալով չխոսես…
Իմ մասին անցյալով չխոսես,
Թե նույնիսկ ես Ադամը լինեմ,
Թե ընկած…քո ատամը լինեմ,
Իմ մասին անցյալով չխոսես:
Կմնամ ավազի պես, հոսես
Դու թեկուզ օվկիանի պես հզոր,
Կլինեմ ես քո սերը այսօր,
Եվ վաղը…անցյալով չխոսես…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ուշաթափվեցիր երակներիս մեջ,
Որպես արյունի խոստովանություն,
Սեր էի խառնել ես քո գինու մեջ,
Դու քո սիրո մեջ գինի, տխրություն:
Ուշաթափվեցիր բառերիս նման,
Բառը ճաք տվեց…շուրթերիդ տաքից,
Ուզում ես գոռա, ուզում ես՝ նվա,
Ես չեմ վախենում էլ…հրեշտակից…
Ուշաթափվեցիր իմ ներսում երեկ,
Բաց արա, խելառ, քո սիրտը կողպված,
Բա՜ց արա…գնամ վիրակապ բերեմ-
Ջրի հետ հոսեց երակդ կտրած…
Ուշաթափվեցիր երակներիս մեջ,
Որպես արյունի խոստովանություն,
Սեր էի խառնել ես քո գինու մեջ,
Դու քո սիրո մեջ գինի, տխրություն:
Ուշաթափվեցիր բառերիս նման,
Բառը ճաք տվեց…շուրթերիդ տաքից,
Ուզում ես գոռա, ուզում ես՝ նվա,
Ես չեմ վախենում էլ…հրեշտակից…
Ուշաթափվեցիր իմ ներսում երեկ,
Բաց արա, խելառ, քո սիրտը կողպված,
Բա՜ց արա…գնամ վիրակապ բերեմ-
Ջրի հետ հոսեց երակդ կտրած…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Ճերմակել ես քաղաք ու ծերացել,
Եվ քո ձյունն էլ արդեն…ներս չի քանդում,
Երբ մրսում է վաղուց քո սիրածը-
Դառնահամ է հոգում, լեզվին, անդու՜ր…
Անդոզա ես քաղաք ու անմարսուն,
Քեզ մի կողմ եմ հրում, քեզ չեմ…հարբի,
Չեմ նշմարում արդեն ոչ մի ասուպ,
Ա՜խ, ես կույր եմ, գուցե ու անհարկի:
Ճերմակել ես քաղաք, գույնդ գցել՝
Հանց առաջին գիշեր տեսած կույսի,
Իմ քայլելու համար պետք չեն գծեր,
Գիծը ուղի՜ղ…մահ-կայարան կուզի…
Ճերմակել ես քաղաք ու ծերացել,
Եվ քո ձյունն էլ արդեն…ներս չի քանդում,
Երբ մրսում է վաղուց քո սիրածը-
Դառնահամ է հոգում, լեզվին, անդու՜ր…
Անդոզա ես քաղաք ու անմարսուն,
Քեզ մի կողմ եմ հրում, քեզ չեմ…հարբի,
Չեմ նշմարում արդեն ոչ մի ասուպ,
Ա՜խ, ես կույր եմ, գուցե ու անհարկի:
Ճերմակել ես քաղաք, գույնդ գցել՝
Հանց առաջին գիշեր տեսած կույսի,
Իմ քայլելու համար պետք չեն գծեր,
Գիծը ուղի՜ղ…մահ-կայարան կուզի…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Քո գնալուց հետո,
Ես հասկացա,
Որ դու այդքան երկար
աչքերս համբուրելով
Ու շոյելով այդքան,
Նոր աչքեր էիր...հորինում, նկարում,
որոնք կույր էին լինելու այնքան,
որ քեզնից բացի այլ մեկի չէին տեսնելու,,,,
Քո գնալուց հետո,
Ես հասկացա,
Որ դու այդքան երկար
աչքերս համբուրելով
Ու շոյելով այդքան,
Նոր աչքեր էիր...հորինում, նկարում,
որոնք կույր էին լինելու այնքան,
որ քեզնից բացի այլ մեկի չէին տեսնելու,,,,
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Վերջակետերը ինձ չսիրեցին-
ես չեղա նրանց նախորդող պատում,
կախման կետերս լոկ քեզ դերեցին,
Հիմա սիրու՞մ ես, ասա, թե՞ ատում…
Վերջակետերը ինձ չսիրեցին-
ես չեղա նրանց նախորդող պատում,
կախման կետերս լոկ քեզ դերեցին,
Հիմա սիրու՞մ ես, ասա, թե՞ ատում…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Մի կեսի վրա
Ամբողջ չի լինում,
Կիսաբաց դուռ եմ,
Կիսակողպված,
կիսածալ էջ եմ
Կիսամաքրված
Պատուհան եմ թաց,
Կիսահնչյուն եմ,
Ու կիսաձայն եմ,
Կիսալուսին եմ,
Ու կեսգիշեր,
ԱԽ, կիսարթուն եմ
նաև`կիսանինջ,
Կիսալռող եմ,
կիսահիշվող եմ,
Կիսամոռացվող,
Կիսաստված եմ ու
գուցե կիսամբոխ...
Ասացեք, կեսեր,
Բայց կա՞ առանց ձեզ,
Լինու՞մ է ամբողջ...
Մի կեսի վրա
Ամբողջ չի լինում,
Կիսաբաց դուռ եմ,
Կիսակողպված,
կիսածալ էջ եմ
Կիսամաքրված
Պատուհան եմ թաց,
Կիսահնչյուն եմ,
Ու կիսաձայն եմ,
Կիսալուսին եմ,
Ու կեսգիշեր,
ԱԽ, կիսարթուն եմ
նաև`կիսանինջ,
Կիսալռող եմ,
կիսահիշվող եմ,
Կիսամոռացվող,
Կիսաստված եմ ու
գուցե կիսամբոխ...
Ասացեք, կեսեր,
Բայց կա՞ առանց ձեզ,
Լինու՞մ է ամբողջ...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Երկար բաժանումից հետո
Ես մի քիչ անվարժ եմ
Համբուրում քեզ,
Անհմուտ եմ գրկում մարմինդ
Եվ խոսքերս ու շնչառությունս արտասովոր են մի քիչ,
Այնպես, ինչպես մի քիչ ֆալշ են հնչում ակորդները,
Երբ սահեցնում են մատներս դաշնամուրին,
Կամ ինչպես ցրտից փայտացած
Ձեռքերով փորձում են հնչեցնել կիթառը....
Բայց միևնույն է…դու երգս ճանաչում ես
Կես ակորդից հետո…
Եվ ինձ ձայնակցում, որ չհուզվեմ…
Երկար բաժանումից հետո
Ես նոտագրում եմ երգերս բոլոր…
Երկար բաժանումից հետո
Ես մի քիչ անվարժ եմ
Համբուրում քեզ,
Անհմուտ եմ գրկում մարմինդ
Եվ խոսքերս ու շնչառությունս արտասովոր են մի քիչ,
Այնպես, ինչպես մի քիչ ֆալշ են հնչում ակորդները,
Երբ սահեցնում են մատներս դաշնամուրին,
Կամ ինչպես ցրտից փայտացած
Ձեռքերով փորձում են հնչեցնել կիթառը....
Բայց միևնույն է…դու երգս ճանաչում ես
Կես ակորդից հետո…
Եվ ինձ ձայնակցում, որ չհուզվեմ…
Երկար բաժանումից հետո
Ես նոտագրում եմ երգերս բոլոր…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Տիկնիկավար եմ,
Եվ սովորել եմ խոսել
տիկնիկների հետ,
տիկնիկների պես...
Բայց տիկնիկ չունեմ,
քանզի շատերը ձեռքերս տեսան,
սակայն ոչ..հոգիս...
Տիկնիկավար եմ,
Եվ սովորել եմ խոսել
տիկնիկների հետ,
տիկնիկների պես...
Բայց տիկնիկ չունեմ,
քանզի շատերը ձեռքերս տեսան,
սակայն ոչ..հոգիս...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
խոսք և երաժշտություն`Ա.Ալոյան
Ուզում եմ չսիրել մի օր, մի պահ կյանքում,
Ուզում եմ չսիրել, նույն ֆինալն է գրքում,
Ուզում եմ չսիրել մի քիչ, մի լռություն,,,,
Ուզում եմ չսիրել, որ...նորից սիրեմ քեզ
Էլ իզուր են իմ խոսքերը քնքուշ,
Անծանոթ, անկեղծ, թե բարի,
Հիշողությունն է այլևս կնքում,
ՄԵր սերը մնաց լուսանկարին,
Էլ չեմ հավատում ես հրաշքների,
Երբ սրտիս մեջ ես, ես..քո աչքերի...
Կարոտիս մեջ տխուր...բառերը համբույր են,
Դու ինձ մոռացել ես, բայց ես տառապում եմ,
Եվ տխուր իմ երգը անավարտ հեքիաթ է,
Դու ամենաիմն ես ու ամենաթանկը:
Էլ իզուր են իմ խոսքերը քնքուշ,
Անծանոթ, անկեղծ, թե բարի,
Հիշողությունն է այլևս կնքում,
ՄԵր սերը մնաց լուսանկարին,
Էլ չեմ հավատում ես հրաշքների,
Երբ սրտիս մեջ ես, ես..քո աչքերի...
Ուզում եմ չսիրել մի օր, մի պահ կյանքում,
Ուզում եմ չսիրել, նույն ֆինալն է գրքում,
Ուզում եմ չսիրել մի քիչ, մի լռություն,,,,
Ուզում եմ չսիրել, որ...նորից սիրեմ քեզ
Էլ իզուր են իմ խոսքերը քնքուշ,
Անծանոթ, անկեղծ, թե բարի,
Հիշողությունն է այլևս կնքում,
ՄԵր սերը մնաց լուսանկարին,
Էլ չեմ հավատում ես հրաշքների,
Երբ սրտիս մեջ ես, ես..քո աչքերի...
Կարոտիս մեջ տխուր...բառերը համբույր են,
Դու ինձ մոռացել ես, բայց ես տառապում եմ,
Եվ տխուր իմ երգը անավարտ հեքիաթ է,
Դու ամենաիմն ես ու ամենաթանկը:
Էլ իզուր են իմ խոսքերը քնքուշ,
Անծանոթ, անկեղծ, թե բարի,
Հիշողությունն է այլևս կնքում,
ՄԵր սերը մնաց լուսանկարին,
Էլ չեմ հավատում ես հրաշքների,
Երբ սրտիս մեջ ես, ես..քո աչքերի...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Դու արցունք ես, զի,,,
Նույնիսկ ժպտալիս կախվում ես բիբում,
Որ չցամաքեն ակնաղբյուրներս..
Դու արցունք ես, զի,,,
Նույնիսկ ժպտալիս կախվում ես բիբում,
Որ չցամաքեն ակնաղբյուրներս..
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Արի ասեմ,
դու ինձանից հեռու չես, չէ...
Դու ապրում ես…մի օկտավա այն կողմ,
Կարևոր չէ` վերև, ներքև.
Արի` իրար մասին
նույն նոտայից
երգենք…
Արի ասեմ,
դու ինձանից հեռու չես, չէ...
Դու ապրում ես…մի օկտավա այն կողմ,
Կարևոր չէ` վերև, ներքև.
Արի` իրար մասին
նույն նոտայից
երգենք…
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Պատկեր` ձյունաներկով…
Դու տխրեցիր քո գնալուց հետո,
Ես տխրեցի քո գնալու պատճառով,
Շուրթը տխրեց երեքիս փոխարեն….
Դու տեղացիր….որպես առաջին ձյուն,
Ես մաքրեցի բակիս ձյունը, որ դու հետ գաս,
Եվ ձյունը տխրեց երեքիս փոխարեն…
Դու տխրեցիր քո գնալուց հետո,
Ես տխրեցի քո գնալու պատճառով,
Շուրթը տխրեց երեքիս փոխարեն….
Դու տեղացիր….որպես առաջին ձյուն,
Ես մաքրեցի բակիս ձյունը, որ դու հետ գաս,
Եվ ձյունը տխրեց երեքիս փոխարեն…
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
* * *
Մի օր,
Ես…կոտրեցի աչքերիդ
Ապակիներն…ու ցած նետվեցի`
Ինքնասպանության հույսով,
Քանզի հասկացա,
որ մարմինդ…մի նեղ սենյակ է հյուրանոցի.
Բայց ես չմեռա,
որովհետև գիշերատունդ… նկուղային հարկում էր…
Մի օր,
Ես…կոտրեցի աչքերիդ
Ապակիներն…ու ցած նետվեցի`
Ինքնասպանության հույսով,
Քանզի հասկացա,
որ մարմինդ…մի նեղ սենյակ է հյուրանոցի.
Բայց ես չմեռա,
որովհետև գիշերատունդ… նկուղային հարկում էր…
Комментариев нет:
Отправить комментарий